Het bestaat nog, of weer.

Igudesman and Joo

Dankzij de fantastische nieuwe aanwinst op ons armzalige kabeltje in Amsterdam (afgezien van onze nationale omroep, BBC 1 en -2 en af en toe een uitschieter op een van de satellieten als House of Big Bang en South Park en de nog altijd leuke maar eigenlijk al veel te bejaarde Simpsons is het niet veel van de grootsheid die TV ooit was) die iedere dag 24 uur lang klassieke muziek van meer of midere kwaliteit verspreidt (BRAVA), ontdekte ik onlangs et duo Igudesman and Joo.  Een Rus en Koreaan, de Rus speelt viool (zoals het hort), en de Koreaan de vleugel.

En ze zijn niet alleen bijzonder begaafde muzikanten, ze zijn ook nog eens oooon-voooor-stelbaaaaar grappig.  Lollig.  Hilarisch!   Briljant!  GENIQAAL!



Die 'docu' waar ze aan mij werden voorgesteld is een meesterwerkje op zich.  Er schijn een hoop van hun capriolen op Youube te bewonderen te zijn, dus ik ga in de lopp van de dag op zoek naar de leukste clips en die zullen hier dan wel één voor één verschijnen, voor nu verwijst de link hierboven naar hun website en een artikel dat ze adequaat introduceert.

Ho gevaarlijk het kan zijn klassieke muziek met humor tte combineren blijkt wel bijvoorbeeld uit voorstelling van Hans Liberg.  Allemaal leuke virtuoze snippertjes klassieke muziek met slap voor de hand liggende grapjes die het grote publiek dankbaar en begripsvol slikt.  Niks mee mis op zich, maar da ijn de grapjes die we in het eerste jaar conservatorium maakten.

Wat deze twee doen staat op eenzaam hoog niveau, doet denken aan meesters als Mini en Maxi, Nederlandse muzikale clowns die misschien iets minder totaal begaafde muzikanten zijn maar dat ruimschoots goed maken door eindeloos veel instrumenten, soms van het meest wonderlijk en onverwachte soort, te bespelen en nog meer clown van het goede soort te zijn.

En vooral, en dat is misschien het belangrijkst, de muziek zijn eigen plaats geven.  Als er muziek klinkt is die muziek volmaakt.  En gemeend.  En recht uit de ziel.